Goede seksuele voorlichting draagt bij aan gezondere seksuele keuzes. Is het de taak van leerkrachten om jongeren hierover te informeren, of ligt die verantwoordelijkheid toch bij de ouders? Twee opiniemakers gaan met elkaar in debat.
‘Ouders zijn de beste partij om kinderen te onderwijzen’
‘Een stroom van verkrachtingszaken [in Singapore] heeft opnieuw de aandacht gevestigd op de noodzaak van seksuele voorlichting voor kinderen en tieners’, schrijft Sarah Chua, ouderschapsspecialist, in The Straits Times. ‘Het is van belang om kinderen al vroeg over seks te onderwijzen en deze grote verantwoordelijkheid kan het beste door ouders worden genomen.’ Veel ouders voelen zich ongemakkelijk bij het aansnijden van dergelijke onderwerpen, ‘maar als kinderen niet over seks leren van hun ouders – de mensen die het meest om hen geven – leren ze het mogelijk van mensen die het niet per se het beste met de kinderen voorhebben,’ benadrukt ze.
Uit een door de Health Promotion Board gesponsorde enquête uit 2012 bleek dat 80 procent van de huishoudens in Singapore met kinderen tussen de tien en zeventien jaar het belangrijk vindt om kinderen voor te lichten over seksualiteit. Desondanks praat minder dan de helft van de ouders daadwerkelijk met hun kinderen over seks. ‘Onze eigen recente enquête bevestigt dit – 79 procent van de jongeren en jongvolwassenen vindt dat ouders de hoofdverantwoordelijkheid hebben om kinderen over seks te leren, maar 85 procent van hen wendt zich tot internet, sociale media, leeftijdsgenoten en leraren voor informatie over seksualiteit.’
‘Het is essentieel dat ouders consequent tijd maken om naar hun kinderen te luisteren over alles wat hen bezighoudt’
Ouders kunnen volgens Chua beginnen met de erkenning dat een holistische benadering van seksuele voorlichting alle verschillende aspecten van de mens omvat: lichamelijke en emotionele gezondheid, sociale relaties en intellectuele en ethische waarden. ‘Ze kunnen gesprekken over elk van deze aspecten beginnen op een manier die bij hun leeftijd past.’ Daarnaast benadrukt ze dat een vertrouwensvolle en hechte relatie met de ouders een cruciale basis is voor kinderen om hun zorgen en vragen over seksualiteit met hen te delen. ‘Het is essentieel dat ouders consequent tijd maken om naar hun kinderen te luisteren over alles wat hen bezighoudt.’
Deze leermomenten stellen ouders in staat om hun kinderen te laten zien welke waarden belangrijk zijn voor het gezin, inclusief die op het gebied van seksualiteit. Volgens Chua zal dit juist bevorderlijk zijn voor de band tussen ouder en kind. ‘Kinderen zullen dan opgroeien in de wetenschap dat ze zich tot hun ouders kunnen wenden voor advies of hulp bij alles wat van belang is.’
‘Als ouder weet ik dat leerkrachten het best in aanmerking komen om seksuele voorlichting te geven’
‘Het zit zo met seksuele voorlichting: het is geen les in hoe je seks moet hebben. Het is nooit een les geweest in hoe je seks moet hebben. Achtjarige kinderen wordt tijdens een les seksuele voorlichting niet geleerd hoe ze een orgasme moeten krijgen, zoals achtjarigen in een wiskundeles niet leren hoe ze een kwadratische vergelijking moeten oplossen,’ schrijft Nell Frizzell, journalist en auteur van het boek Holding my Baby, op iNews.com. ‘Bovendien kan elke bezorgdheid over ongepaste inhoud gemakkelijk worden weggenomen door zelfs maar een vluchtige blik te werpen op het wettelijk verplichte leerplan voor relatie-, seks- en gezondheidsonderwijs.’
Frizzell gelooft dat seksuele voorlichting haar zoon zal beschermen tegen het expliciete materiaal waar hij online aan zal worden blootgesteld. ‘Net zoals kennis over een gezond dieet en hoe hij zijn tanden moet poetsen zijn lichaam hopelijk zal beschermen tegen latere schade, zo zal relatie- en seksuele voorlichting zijn lichaam en hersenen beschermen tegen de druk die in de moderne wereld op dit gebied bestaat.’
‘Scholen moeten jongeren naast een academische ook een sociale opvoeding geven’
Als ouder kun je daar ook verantwoordelijkheid in nemen. ‘Natuurlijk zal ik mijn kind omringen met mijn eigen invloed en middelen – ik kan hem kennis laten maken met boeken, verhalen en de juiste personen. Maar het is aan de scholen om alle jongeren naast een academische ook een sociale opvoeding te geven.’
Op school kunnen leerlingen leren omringd door personen die ze thuis of in hun familie misschien nooit zouden ontmoeten. ‘Ze leren hoe ze relaties kunnen opbouwen met de mensen om hen heen, met verschillende geloofsovertuigingen, rassen, talen, inkomens, vaardigheden en, ja, verschillende ouder- en gezinsstructuren.’ Onderwijs in seksuele en relationele vorming legt bij leerkrachten de verantwoordelijkheid om een onderwerp genuanceerd, onderzoekend en pedagogisch te benaderen; ‘maar dat is letterlijk waar ze voor opgeleid en betaald worden’.
Het heeft volgens Frizzell dus juist voordelen om scholen hier een grote rol in te geven. ‘Bovendien zijn leraren soms beter dan ouders in staat om bepaalde lessen en adviezen te geven, onder andere over een gevoelig onderwerp zoals seksuele voorlichting, omdat ze een objectieve en minder emotioneel beladen band met de kinderen hebben dan ouders.’
+ There are no comments
Add yours