«Nei, no fyrst skynar eg, du veit lite um folk»

I dei åri eg røynleg levde eit åndsens liv, kalla dei meg sjuk, og dei sperra meg inne. I heile fire år. Eg kjem i hug at eg då stundom fann på at eg skulde vaka utyver natti og «fylgja med», som eg sa, kva som gjekk for seg.